Περιεχόμενα - Σελίδα 8

 

kataloipa




 

 

Ταυτόχρονα παρατηρούμε το φαινόμενο, η κάθε 'ΙΕ' γλώσσα που απεικονίζεται στον διπλανό πίνακα, να έχει δώσει και από μια διαφορετική χροιά στο αντίστοιχο θέμα, και κυρίως στις κοινές καταλήξεις της ίδιας ομάδας λέξεων, αντιστοίχων με τις : πατήρ, μήτηρ, φράτηρ και θυγάτηρ, ανάλογα με την προφορά του κάθε λαού που τις ενσωμάτωσε στο λεξιλόγιο του, και την εκάστοτε ακουστική του αντίληψη.

Ενα δεύτερο φαινόμενο που μπορούμε να παρατηρήσουμε ακόμα, είναι ότι ο κάθε λαός προέφερε τις 4 αυτές βασικές λέξεις με μια δικής του απόδοσης ομοιομορφία στις καταλήξεις, σύμφωνα με την διαφορετική κάθε φορά τοπική ακουστική αντίληψη, σε μια προσπάθεια να μιμηθεί την αρχική τους ομοιομορφία, αυτήν δηλαδή που ηχητικά παρουσίαζαν οι καταλήξεις των 4 πρωτοελληνικών λέξεων πατήρ, μήτηρ, φράτηρ και θυγάτηρ κατά την χρονική στιγμή της ενσωμάτωσης τους στην κάθε τοπική γλώσσα, είτε ως ομάδα, είτε ως επί μέρους λέξεις ...

Από τη στιγμή βέβαια που στην Ελληνική, το κοινό τμήμα των 4 λέξεων, δηλαδή η κατάληξη, δεν εκφράζει απλώς μια ακόμα τοπική φωνολογική ιδιομορφία στερημένη από νοηματικές προεκτάσεις, όπως συμβαίνει στις υπόλοιπες «ινδοευρωπαϊκές» της παραλλαγές, αλλά αντίθετα επιμερίζει σε όλες τις παραγόμενες λέξεις μια συγκεκριμένη νοηματική προσθήκη, το ότι δηλαδή υποδηλώνει το ενεργούν πρόσωπο, το φαινόμενο αυτό δεν είναι δυνατόν να αγνοηθεί, καθώς καταδεικνύει την λειτουργική υπαγωγή του στην ελληνική γλώσσα, υπακούοντας σε δικούς της ετυμολογικούς κανόνες !

Ταυτόχρονα, με το συνδυαζόμενο γεγονός ότι οι παραγόμενες ομοιοκατάληκτες λέξεις (είτε είναι αρχαίες είτε έχουν δημιουργηθεί αργότερα, έχουν
πάντα την ίδια λογική καταδεικνύοντας τη συνέχεια της Ελληνικής γλώσσας ) είναι αριθμητικά πολύ περισσότερες στην ελληνική, απ' ότι σε οποιαδήποτε άλλη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, αποδεικνύεται με σχεδόν μαθηματικό τρόπο ότι οι λέξεις πατήρ, μήτηρ, φράτηρ και θυγάτηρ, ανήκουν και προέρχονται ως σύνολο από την Ελληνική γλώσσα, και ότι βάσει αυτών δημιουργήθηκαν μεταγενέστερα όλες οι «ινδοευρωπαϊκές» τους παραλλαγές, όπως αυτές που είδαμε στον πίνακα των γλωσσών για την λέξη αδελφός!

Επίσης το γεγονός ότι ο όρος ‘φράτηρ' προέρχεται από τον όρο ‘φράτρα' ο οποίος τυγχάνει διαβάθμηση της πρωτοελληνικής ορολογίας του ιστορικά γνωστού και πλήρως οργανωμένου μητριαρχικού κοινωνικού συστήματος στον Ελλαδικό χώρο, πρακτικά σημαίνει πέρα από κάθε άλλη απόδειξη ότι :

Εφ' όσον στις άλλες ‘Ι.Ε.' γλώσσες οι αντίστοιχοι όροι (frater, fraire, bruder, bhrata κλπ) δεν αποτελούν παράγωγο ή υποδιαίρεση μιας αντίστοιχης ορολογίας που να αναφέρεται σε συγκεκριμένες διαβαθμίσεις ή υποσύνολα κοινωνικών ομάδων που θα προέρχονταν από το το αρχέγονο μητριαρχικό σύστημα -όπως συμβαίνει στην Ελληνική-, αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας από αυτόν και μόνο τον λόγο της σύνδεσης του όρου με ένα προϊστορικό κοινωνικό σύστημα, ότι :

Αρχαιότερη πηγή αυτής της ορολογίας είναι η πρωτοελληνική γλώσσα, η οποία παρεμπιπτόντως συμπεριλαμβάνει και όσους άλλους όρους συγγενείας χαρακτηρίζονται ως κοινοί στις υπόλοιπες ‘Ι.Ε.' γλώσσες (πατήρ, μήτηρ, και θυγάτηρ).

 

2007 © Κώστας Σκανδάλης. Απαγορεύεται η με οποιοδήποτε μέσο αναπαραγωγή μέρους ή ολόκληρου του περιεχομένου (κείμενα - φωτογραφίες), χωρίς την έγγραφη άδεια του διαχειριστή. Κατασκευή-φιλοξενία ιστοσελίδας: TotalWeb